Epidemiologische studies hebben consequent aangetoond dat de prevalentie van erectiestoornissen (ED) toeneemt met het ouder worden, waarbij de meeste erectieproblemen optreden tussen de 40 en 70 jaar. Maar klachten over erectiestoornissen bij jongere mannen zijn niet ongewoon. De frequentie van het probleem neemt geleidelijk toe in omvang en blijkt uit de ernst van de symptomen.
In een wereldwijd onderzoek in meerdere centra waarbij meer dan 27.000 mannen uit acht landen betrokken waren, vonden onderzoekers een prevalentie van erectiestoornissen van 8% bij mannen van 20-29 jaar en 11% bij mannen van 30-39 jaar. Daarnaast zijn er in Europa verschillende onderzoeken uitgevoerd waarbij jongere mannen betrokken waren en leeftijdsgestratificeerde analyses werden uitgevoerd, waar de prevalentie van erectiestoornissen bij mannen jonger dan 40 jaar varieert van 1% tot 10%.
Afbeelding tegoed – https://cdn.amegroups.cn/static/magazine_modules/imgRender/dist/index.html?imgSource=
Afgezien van Europese studies, suggereerden Australische en Amerikaanse beschikbare informatie een vergelijkbaar bereik van prevalentie van erectiestoornissen bij jonge proefpersonen, met dezelfde mate van variabiliteit tussen studies. Volgens deze gegevens is ED bij jongere mannen een veel voorkomende aandoening, hoewel nog niet uitgebreid bestudeerd en grotendeels over het hoofd gezien door de wetenschappelijke gemeenschap.
Een recent onderzoek uitgevoerd in een urologische kliniek heeft vastgesteld dat één op de vier mannen die medische hulp zochten voor erectiestoornissen in het onderzoek jonger was dan 40 jaar. Bovendien toonden klinische onderzoeken uitgevoerd bij 30.000 mannen aan de Universiteit van Florence een prevalentie van 14,1% van erectiestoornissen bij proefpersonen jonger dan 40 jaar, geleidelijk toenemend met de tijd. Een opsomming van klinische onderzoeken en data-analyse heeft aangetoond dat erectiestoornissen een algemeen probleem aan het worden zijn, zelfs onder jonge mannen, en dat het mogelijk is om erectiestoornissen te hebben op 24-jarige leeftijd.
Waarom heb ik ED op 24-jarige leeftijd
Klinisch bewijs heeft aangetoond dat het probleem van erectiestoornissen bij jongere proefpersonen het gevolg is van organische, psychologische of relationele aandoeningen van behandelbare aard.
Van de organische aandoeningen die bijdragen aan het ontstaan van erectiestoornissen, zijn metabole en cardiovasculaire (CV) risicofactoren met name relevant in deze leeftijdsgroep.
Er zijn twee manieren om naar het probleem te kijken. We kunnen aannemen dat erectiestoornissen de voorbode zijn van cardiovasculaire problemen, of we kunnen aannemen dat cardiovasculaire problemen bij individuen leiden tot erectiestoornissen als bijwerkingen.
Coronaire hartziekte treedt op wanneer plaque zich ophoopt in de slagaders, waardoor de bloedtoevoer naar het hart wordt verminderd en de werking van bloedvaten wordt aangetast. Een gezonde doorbloeding is ook noodzakelijk voor een erectiele functie, omdat obstructie van bloedvaten de persoon belemmert om een bevredigende erectie te krijgen of te behouden. Bovendien kunnen sommige medicijnen om hoge bloeddruk te behandelen leiden tot erectiestoornissen als bijwerking van het gebruik van de medicijnen. Bètablokkers, calciumkanaalblokkers, thiazidediuretica, fibraten en angiotensine-converting enzyme (ACE)-remmers zijn enkele van de belangrijkste CAD-medicijnen die het onderliggende erectieprobleem kunnen verergeren of in verband kunnen worden gebracht met het nieuwe begin van erectiestoornissen.
Erectiestoornissen en coronaire aandoeningen bij jongere personen kunnen worden toegeschreven aan dezelfde risicofactoren, zoals diabetes, hypertensie, hyperlipidemie, obesitas en roken. Afgezien daarvan zijn alcoholgebruik en drugsmisbruik andere factoren die het probleem veroorzaken. Studies hebben aangetoond dat mannelijke drugsmisbruikers vatbaar zijn voor hartproblemen, erectiestoornissen, verminderd seksueel verlangen en verhoogde ejaculatielatentie, waarbij heroïne-, amfetamine- en MDMA-monogebruikers het grootste risico lopen.
Verdere gegevensanalyse heeft aangetoond dat 20% van de coronaire hartziekten bij jonge volwassenen verband houdt met niet-atherosclerotische factoren, zoals coronaire afwijkingen, bindweefselaandoeningen en auto-immuunziekten. Het gebruik van cocaïne en andere illegale drugs wordt steeds vaker in verband gebracht met een acuut myocardinfarct en versnelde atherosclerose met problemen als erectiestoornissen.
Erectiestoornissen is 42,0-57,0% bij mannen met coronaire hartziekte en 33,8% bij degenen met diabetes met stille ischemie, vergeleken met 4,7% bij mannen zonder stille ischemie. De prevalentie van het probleem is waarschijnlijk hoger dan de gerapporteerde cijfers, omdat mannen over het algemeen geen medisch advies inwinnen voor erectiestoornissen.
Bij jongere mannen met erectiestoornissen, zelfs meer dan bij oudere mannen, kan het herkennen van cardiovasculaire risicofactoren of aandoeningen die wijzen op cardio-metabole stoornissen helpen bij het identificeren van mannen die, zelfs als ze geen duidelijke symptomen van ED vertonen, vertraagde symptomen van het probleem kunnen vertonen.
Erectiestoornissen duiden niet altijd op een onderliggend hartprobleem. Onderzoek suggereert echter dat mannen met erectiestoornissen zonder duidelijke oorzaak, zoals trauma, en zonder symptomen van hartproblemen, moeten worden gescreend op hartaandoeningen voordat met een behandeling wordt begonnen.
ED bij jongere mannen wordt waarschijnlijk over het hoofd gezien en afgewezen zonder enige medische beoordeling uit te voeren, zelfs de meest elementaire, zoals een verzameling van medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek. Dit komt door de wijdverbreide veronderstelling dat ED bij jongere personen een zelfbeperkende aandoening is die geen klinische evaluatie of therapie verdient en alleen kan worden behandeld met geruststelling van de patiënt. Maar door hen de vereiste medische zorg te bieden om de door de problemen veroorzaakte stress te helpen beheersen, kunnen ze het probleem beter beheersen.
In een onderzoek dat werd uitgevoerd om de effecten van een acht weken durend stressbeheersingsprogramma op erectiestoornissen te onderzoeken, werden 31 mannen in de leeftijd van 20 tot 55 jaar geïncludeerd. Deze proefpersonen werden voor vijf maanden geworven en kregen ofwel Tadalafil als een onafhankelijke dosis of een combinatietherapie van Tadalafil 20mg met een stressbeheersingsprogramma van acht weken.
Aan het einde van de studie vertoonden beide groepen een significante verbetering in zowel waargenomen stress als erectiele functiescores. Mannen die stressmanagement beoefenden, vertoonden een statistisch significante vermindering van waargenomen stressscores in vergelijking met mannen die alleen Tadalafil kregen. Er werden geen andere statistisch significante verschillen opgemerkt tussen de twee groepen. De stressmanagementgroep vertoonde na acht weken echter een lagere dagelijkse cortisolblootstelling in vergelijking met de controlegroep.
Afgezien van hartproblemen zijn stofwisselingsstoornissen andere problemen die kunnen leiden tot erectiestoornissen bij jongere mannen.
Metabool syndroom vertegenwoordigt een cluster van metabole stoornissen die gemakkelijk en vaak kunnen worden geëvalueerd in verschillende medische contexten. In een populatie van meer dan 600 proefpersonen die deelnamen aan de afdeling Seksuele Geneeskunde en Andrologie van de Universiteit van Florence voor ED, werd de aanwezigheid van MetS geassocieerd met een verhoogde incidentie van erectiestoornissen gedurende 4,3 jaar follow-up in jongere leeftijden tussen 18-52 jaar maar niet bij mannen van middelbare leeftijd en oudere mannen in het tweede en derde tertiel: respectievelijk 53-60 en 61-88 jaar.
Abdominale obesitas, triglyceriden en verhoogde bloeddruk zijn kenmerkende symptomen van het metabool syndroom. Bovendien zijn lage niveaus van androgenen sterk geassocieerd met de componenten ervan. In een onderzoek onder mannen met een laag serumtestosteron ontdekten onderzoekers dat het metabool syndroom gepaard ging met significant lagere erectiescores. De incidentie van matige tot ernstige ED was hoger bij proefpersonen met het metabool syndroom dan bij proefpersonen zonder. De ernst van ED bleek verband te houden met de ernst van het metabool syndroom, waarbij een verhoogd gemiddeld aantal MetS-componenten werd waargenomen naarmate de ED-ernst toenam. Multivariate analyse onthulde dat matige en ernstige ED geassocieerd was met de hoogste kans op metabool syndroom bij mannen van jongere leeftijd.
Conclusie
Het is mogelijk om op 24-jarige leeftijd erectieproblemen te hebben als u cardiovasculaire en stofwisselingsproblemen heeft. Obesitas, bloeddruk, drugsmisbruik en bijwerkingen van medicatie waren de belangrijkste oorzaken van erectieproblemen bij jonge mannen. Hoewel het waar is dat de opkomst van de problemen die worden toegevoegd met ED uw stressniveaus in aanzienlijke mate kan beïnvloeden, kan het herkennen van de symptomen en het krijgen van tijdige hulp helpen om de effecten van erectiestoornissen in aanzienlijke mate aan te pakken.
Referentie
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9270283/
https://tau.amegroups.com/article/view/12327/13814
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6331774/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5320833/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22249950/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18093094/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5313296/